فوتبالیها خیلی چیزها را به فراموشی می سپارند
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۲۱۹۵
حمیدرضا صدر باور داشت فوتبالیها میتوانند فریاد خشم را کنار گریهی شوق قرار دهند و نوشته بود که فوتبالیها با لحظهها و صحنههای مورد علاقهشان زندگی میکنند و خیلی چیزها را به فراموشی میسپارند.
به گزارش ایسنا، حمیدرضا صدر که سال گذشته، در سن ۶۵سالگی در پی بیماری سرطان از دنیا رفت، مفسر شناختهشدهی فوتبال بود که البته کتاب مینوشت، ترجمه میکرد و نقدهایش در حوزه سینما نیز مورد توجه بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در روزهای برگزاری بازیهای جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، به سراغ یکی از کتابهای صدر با عنوان «پسری روی سکوها، وقایعنگاری چهاردههای فوتبال ایرانی» (تهران، زاوش، ۱۳۹۲) رفتهایم و بخشی از مقدمۀ آن را در ادامه میخوانیم: «فوتبالیها توانایی فراوانی در تدوین ذهنی دارند. جامپکاتهای ذهنیشان حیرتانگیز است. میتوانند صحنههای بازی دوساعتهای را که دیدهاند در یکی دو دقیقه پشت سر هم قطار کنند. میتوانند درگیریهای مسابقاتی را که فقط توصیفشان را شنیده یا خواندهاند بلافاصله پیش رویشان مجسم کنند. میتوانند آشناها را کنار غریبهها قرار دهند. تماشاگران خودی را برابر طرفداران رقیب. اعتراض را کنار خوشآمدگویی. فریاد خشم را کنار گریهی شوق. هورا کشیدن را کنار سوت زدن. فوتبالیها میتوانند بازیکنان بزرگ و صاحبنام را در چشمبههمزدنی کنار بازیکنان فراموششدهای بچینند که فقط خودشان آنها را به یاد میآورند. میتوانند مثل نقاشها رنگ بپاشند. پیراهنسپیدها را در کورس با پیراهن سرخها تصور کنند و آبپوشها را کنار راهراهپوشها در بستری سبز قرار دهند. میتوانند داوران سیاهپوش را بر مسند قدرت به یاد آورند، در حال نمایش کارت قرمز، و بلافاصله همان داور را در منگنهی دشنام یا برابر حملهی یک بازیکن، بهزمینغلتیده ببینند. فوتبالیها میتوانند با یکی دو جمله دیدار بزرگی را نقد کنند و بازی ملالآوری را با چند واژهی پرآبوتاب فوقالعاده قلمداد کنند. تدوین ذهنی فوتبالیها فرایندی دائمی است. بیشوکم همیشگی.
فوتبالیها معمولاً در تونل زمان پرسه میزنند. امجدیهی سال ۱۳۵۰ را وصل میکنند به استادیوم کریکت ملبورن سال ۱۳۷۶ و از استرالیا برمیگردند به سکوهای استادیوم صدهزارنفری سال ۱۳۵۳. از تهران به انزلی میروند و از انزلی به تبریز و از تبریز به اصفهان... میتوانند به آینده سفر کنند و بازی تیمشان را برابر حریف بعدی تصور کنند. زدن دو گل زیبا و دریافت سه گل تلخ را. شکست را. میتوانند بلافاصله همان بازی را تصور کنند با سناریوِ دریافت دو گل و دهنفر شدن تیمشان و سپس زدن سه گل پیدرپی. کسب پیروزی شیرین را.
وقتی نزدیکانتان میپرسند «کجایید؟» پاسخ روشنی نمیدهید. وقتی تکرار میکنند «کجایید؟ کجایید؟» چیزی نمیگویید. پاسخ پرتی میدهید. نمیگویید به چه فکر میکنید. نمیگویید کجا هستید. نمیتوانید بگویید از ملبورن به تهران آمدهاید و حالا در انزلی یا تبریز به سر میبرید. معمولاً پنهانکاری میکنید و بازی درمیآورید. چارهای ندارید. بر زبان آوردن حقیقت آزردهخاطرشان خواهد کرد، رنجیدهدل، و شما نمیخواهید دلی را برنجانید. شاید هم شما را مجنون قاطیکردهای تصور کنند. یک مالیخولیایی گیج. روراستی برای فوتبالیها معمولاً دردساز میشود. گرفتارشان میکند. به دست انداختنشان یا بیخیال قلمداد کردنشان میانجامد. مایهی تأسف است که نمیتوان صافوساده بود و حقیقت را گفت. توضیح اینکه چرا و چگونه صحنههای فوتبالی بیبهانه به شما هجوم میآورند محال است. گاهی در اوج مراسم عزاداری صحنههای فوتبالی را دروه میکنید و نمیدانید چرا. گاهی حین مراسم عروسی دویدنها و ضربه زدنهایی را به یاد میآورید و نمیدانید به چه دلیل. گاهوبیگاه شبیه گربهی بازیگوشی میشوید و به کلاف نخی چنگ میزنید. چنگ میزنید و دنبال نخ بازشده میروید. میروید و نمیدانید به کجا میرسید. بازیگوشی میکنید و بازی. نمیتوانید جادوی این حقیقت را که درک آن پیچیدهترین و در عین حال جذابترین تصورات آدمی را رقم میزند، توصیف کنید. آنچه لزوماً نه جهان واقعیت است و نه جهان بیرون. ولی شما را به بازی میگیرد. مثل حقیقت که مفهومی برای اشاره به اصل هر چیز است. حقیقتی که برخلاف واقعیت لزوماً با برهانهای علمی قابل اثبات نیست. حقیقت که به حالوهوای آدمی هم بستگی دارد. اینجا به فوتبال. دنیای شما. زندگی شما.
میگویند جهانتان را آنچه میآفریند که در ذهنتان جاری است. این جهان از نگاه خیلیها مجازی است و خیالی. با این وصف به صحنهها و بازنگری برخوردها میپردازید. ضربهها را مرور میکنید. توپی که در هوا میخندد و میدرخشد را. ضربهی سر همایون بهزادی و شوت سرکش علی جباری را. دریبل فریبرز اسماعیلی روی یک دستمال و شیرجهی بیباکانهی ناصر حجازی در طول دروازه را. اینها و خیلی صحنههای دیگر را... همهی آنها بازمیگردند. دوباره و دوباره. صحنهها و لحظهها. بیموقع و بیمقدمه. بیبهانه و با بهانه. فوتبالیها با لحظهها و صحنههای مورد علاقهشان زندگی میکنند. زندگی میکنند و خیلی چیزها را به فراموشی میسپارند.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: جام جهانی ۲۰۲۲ قطر حمیدرضا صدر تيم ملی فوتبال ايران جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قیمت طلا تعطیلی مدارس تيم ملی فوتبال ايران فوتبالی ها تصور کنند صحنه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۲۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش سرمربی پورتو به درخشش طارمی
به گزارش گروه ورزشی ایسکانیوز، تیم فوتبال پورتو شب گذشته در سیودومین بازیاش در فصل جاری لیگ برتر پرتغال در خانه چاوز با ۳ گل پیروز شد. مهدی طارمی، مهاجم پورتو زننده گل سوم تیمش در دقیقه ۷۳ از روی نقطه پنالتی بود و همچنین گل دوم پورتوییها در دقیقه ۱+۴۵ را ساخت.
بیشتر بخوانید:مهدی طارمی دنبال گرفتن تابعیت پرتغال
سرجیو کنسیسائو، سرمربی تیم فوتبال پورتو در نشست خبری پس از بازی برابر چاوز با اشاره به درخشش مهدی طارمی گفت: همانطور که در این بازی دیدید، مهدی طارمی یک بازیکن حرفهای است و طوری بازی کرد که انگار قرارداد ۱۰ ساله دارد. این برای من مهمترین چیز است. احمقانه است که از چنین بازیکن باکیفیتی تا ماه ژوئن استفاده نکنیم، زیرا فکر میکنم فصل آینده به تیم دیگری میرود.
کنسیسائو افزود: بازیکنانی دیگری هم هستند که میتوانند بروند. آنهایی که قرارداد ۴ ساله دارند اما گاهی نمیتوانند همانند طارمی با همه توان خود بازی کنند. فوتبال امروز اینگونه است و این فقط مربوط به پورتو نیست. فوتبالیستها وقتی به یک سنی میرسند، باشگاهها هزینهها را مورد ارزیابی قرار میدهند و گزینههای آنها با بازیکنان میتواند متفاوت باشد که باید به آن احترام بگذاریم.
سرمربی پورتو افزود: طارمی یک بازیکن حرفهای است و او را همانند دیگر بازیکنان تیمم دوست دارم، زیرا آنها بچههای من هستند. با این حال که هر بازیکنی که بیشترین تلاش را در تمرین دارد و میتواند بازیکن مهم در زمین باشد، شانس بازی خواهد داشت.
انتهای پیام/
کد خبر: 1229455 برچسبها مهدی طارمی